Lata powojenne

W czasie okupacji hitlerowskiej ludność gromady Stany i gromad sąsiednich była wysiedlona. Budynek szkolny i zabudowania mieszkańców częściowo spalono, resztę rozebrano i wywieziono. 

Po wyzwoleniu ludzie wracają i odbudowują się. Kilku gospodarzy przywozi wywieziony przez okupanta budynek gromadzki z Krawców. W budynku mieści się urząd gminny, szkoła, mieszkanie księdza i nauczyciela. Uczy się 70 dzieci równocześnie, bez względu na wiek i zasób wiadomości. Uczy tutejszy chłop ob. Nieradka Florian.  Po ogłoszeniu wpisów przez nauczycielkę Furlak Stefanię zapisuje się 133 dzieci, z tego 33 w wieku poza szkolnym. Od dnia 28 stycznia 1946 r. rozpoczyna się nauka dla czterech klas dzieci w wieku obowiązku i I-szej klasy dla dzieci wieku opóźnionego.

Od ferii wiosennych naukę przerwano z powodu choroby nauczycielki i braku zastępstwa.  W ciągu tego roku szkolnego dzieci te przerobiły program klasy I i II. Nauka odbywała się od godz. 13-15-tej. Nie było ani jednego podręcznika, jak również żadnych pomocy naukowych. Dzieci przychodziły słabo ubrane, na pół bose i głodne. W domach, gdzie w małych izbach mieściło się po kilkanaście osób, nie było warunków do nauki. Co dnia każde dziecko przynosiło po kilka polan na opał, susząc je na piecu. Mimo tak niesprzyjających warunków należało podziwiać zapał, wytrwałość i cierpliwość z jaką dzieci uczyły się. W ciągu 7-miu godzin pracy z trzema grupami dzieci nie zdarzały się wypadki, żeby upominać kogoś o spokój czy uwagę. Dzieci spragnione były nauki bardziej niż chleba, którego także nie było.

Z dniem 1 marca 1947 r. zorganizowano dożywianie dzieci z funduszy państwowych. Do końca roku szkolnego otrzymano w gotówce 27 061 zł i wiele produktów żywnościowych. Dzieci przynajmniej w szkole jadły chleb. Matki przychodziły bezpłatnie przygotowywać dla dzieci drugie śniadanie.  

W roku 1947 przebudowano barak i w jednej jego połowie urządzono izbę szkolną, ogrzewaną piecykiem żelaznym. Warunki pracy były ciężkie, latem gorąco i duszno, zimą przez nieszczelne ściany baraku wiał wiatr, a nieraz i warstwa śniegu biała na podłodze.

Od dłuższego czasu myślano o budowie szkoły. Dawny plac szkolny był mały, trudno pomieścić budynek, budynek przecież musi być podwórze. Wprawdzie szkoła posiadała 1 ha ziemi, ale nie nadawało się to na plac, ponieważ było odsunięte od drogi. Kawałek pola leżący przy drodze był własnością około 100 obywateli gromady (serwitut). Na zebraniu serwitutowi zrzekli się swoich udziałów na rzecz szkoły. Mieliśmy już piękny plac pod budynek, odpowiadający potrzebom szkoły. Obywatele tutejszej gromady zaczęli zwózkę drzewa.

W lipcu 1947 r. Straż Pożarna i Komitet Rodzicielski urządzili festyn, z którego dochód w kwocie 19 000 zł przeznaczono na budowę szkoły. Za te pieniądze zrobiono fundamenty. W grudniu 1947 r. uzyskano subwencję w kwocie 280 000 zł. Podwody i robociznę niefachową dała gromada i robota ruszyła.  W listopadzie 1948 r. część budynku szkolnego jest już ukończona. W dwu izbach lekcyjnych odbywa się już nauka. Trzecia izba nadal mieści się w budynku gromadzkim.

Lata 50-te

W budynku szkolnym wykończono kolejne 2 izby lekcyjne. Nauka odbywa się teraz całkowicie w budynku szkolnym.  

W lipcu 1954 r. zginął tragiczną śmiercią uczeń klasy piątej – piętnastoletni Dąbal Julian. Pasąc krowy w lesie znalazł kilka kul i wypalał masę łatwopalną znajdującą się w kulach. Podczas tej strasznej zabawy jedna z kul eksplodowała i chłopiec zginął. 

W budynku szkolnym odkryto grzyb. Zaatakował on podłogi w kancelarii, w kl. VII i częściowo w holu. Podczas wakacji 1955 r. przeprowadzono odgrzybianie.   

Od 3 lat zbierano składki na ogrodzenie obejścia szkoły. Za te pieniądze zakupiono cement i siatkę i w czasie wakacji wykonano trwałe ogrodzenie z siatki drucianej na fundamencie betonowym. To piękne ogrodzenie jest zasługą miejscowego społeczeństwa.  W roku 1959 budynek odgrzybiono, z zewnątrz oszalowano deskami, podłogi pomalowano farbą pokostową. Jest dużo cieplej i czyściej.

Lata 60-te 

Wielkim przeżyciem kulturalnym dzieci i ludności wsi było zakupienie i zainstalowanie w szkole telewizora w dniu 20 lutego 1963 r. Program telewizyjny był oglądany nie tylko przez młodzież, ale i przez starsze społeczeństwo. 

 Kl. I z wychowawczynią panią Janiną Cyran

 

Przy szkole zorganizowano Uniwersytet Powszechny dla społeczeństwa w Stanach, gdzie odbywały się dwa razy w tygodniu po 3 godz. wykłady z zakresu rolnictwa, weterynarii, zagadnień społeczno-politycznych, prawa, fizyki i astronomii, higieny wsi.  

 Kl. VIII z opiekunem zespołu muzycznego panią Kazimierą Szafran

 

Komitet Rodzicielski przy tutejszej szkole wystąpił z wnioskiem rozbudowy szkoły. Wniosek wioska przyjęła z uzasadnieniem i gromadzi się fundusze celem wybudowania pawilonu 3 izbowego obok szkoły do roku 1966. 

W roku 1964 zakupiono z funduszy z zabaw oraz środków państwowych telewizor dla gromady Stany, który umiejscowiono w Gromadzkim Ośrodku Kultury. W Stanach znajduje się już 4 telewizory (dwa państwowe, dwa prywatne).  

W dniu 1 marca 1965 r. orzeczeniem Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie po rozpatrzeniu wniosku Wydziału Oświaty i Kultury zatwierdzono dotychczasową siedmioklasową szkołę podstawową na ośmioklasową szkołę podstawową od 1 września 1966 r.   

 Budynek Szkoły Podstawowej w Stanach

 

Budynek szkolny posiada pięć izb lekcyjnych i kancelarię szkolną. Rodzi się myśl wśród społeczeństwa by wybudować pawilon szkolny o 3 izbach lekcyjnych.

Raz na miesiąc odwiedza szkołę i wieś kino panoramiczne oraz kino wąskoekranowe.Szkoła posiada własny aparat kinowy. 

Lata 70-te

Z inicjatywy kierownika szkoły i nauczycielki Kazimiery Szafran po raz pierwszy w tutejszej szkole powstał zespół mandolinistów i chór. Nadmienia się, że Kazimiera Szafran ukończyła SN kierunek: wychowanie muzyczne. By te dwa zespoły mogły dobrze pracować zakupiono z funduszy państwowych 15 mandolin i pianino.  

 Klasa II z wychowawczynią

 

W r. szk. 1969/70 rozpoczęła swoją pracę Zasadnicza Szkoła Rolnicza, która zajmuje pawilon szkolny.  Dyrektorem tej szkoły jest ob. Stanisław Sałęga (praca dodatkowa). Nauczycielem zawodu jest ob. inż. Bolesław Socha. Ponadto przedmioty ogólnokształcące prowadzone są przez nauczycieli szkoły podstawowej.

Oddział przedszkolny z wychowawczynią

 

W r. szk. 1973/74 działają w tutejszej szkole następujące organizacje uczniowskie: drużyna ZHP (48 harcerzy), drużyna zuchów, Samorząd Szkolny, PCK, SKO, Spółdzielnia Uczniowska, TPPR. Prowadzone są również następujące koła zainteresowań: kółko fizyczne, matematyczne, taneczne, plastyczne, krajoznawczo-turystyczne. Opiekunowie prowadzą koła społecznie.    

Lata 80-te

W ciągu roku szkolnego organizowano wiele prac społecznych na rzecz szkoły i środowiska (akcje porządkowe, sadzenie lasu itp.).  Na zebraniach poruszono problem budowy nowej szkoły ze względu na krytyczny stan techniczny budynku.

 Grono Pedagogiczne 1983/84 

W dniu 7 I 1984 r. odbyło się zebranie rodzicielskie, na którym podjęto decyzję budowy nowej szkoły dla uczczenia dorobku 40-lecia PRL. Natychmiast przystąpiono do pracy. Sprowadzono inżynierów, którzy przygotowali niwelację terenu, wykonali badanie wody, opracowali dokumentację. Mieszkańcy zabrali się do pracy. Zapał mieszkańców jest widoczny.

W r. szk. 1984/85 bardzo dużo pracy wykonano przy budowie nowej szkoły. Zrobiono wykopy, wylano ławy, zgromadzono dużo materiałów. Do samej zimy trwały prace. Społeczeństwo bardzo aktywnie uczestniczyło w tych pracach. Na wiosnę 1985 r. prace zostały wstrzymane. Zabrakło pieniędzy i  materiałów takich jak: lepik, papa oraz stal. Przycichł zapał społeczeństwa, które liczyło na pomoc władz wojewódzkich i ustała praca na budowie.  

 

W dniu 5 X 1986 r. odbyło się wmurowanie aktu erekcyjnego w nowo budowanej szkole. Przybyli na uroczystość wicewojewoda Józef Jakubowicz i Kurator Oświaty i wychowania w Tarnobrzegu Stefan Struzik. Z władz gminnych obecni byli sekretarz KG PZPR Bogusław Chwiej, Naczelnik Gminy Władysława Sulich, Przewodniczący GRN – Franciszek Pastor, Inspektor Oświaty i Wychowania Maria Krzos, przewodniczący Rady Sołeckiej Stanisław Sałęga, sołtys Franciszek Nieradka, dyrektor szkoły Zofia Sałęga, przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy Szkoły Józef Cisek oraz licznie zebrane społeczeństwo Stanów i młodzież szkolna. Na placu budowy wykonano podłogę, na której odbyła się cała uroczystość. Po części oficjalnej odbyła się część artystyczna w wykonaniu uczniów tutejszej szkoły. Ponadto na uroczystość przybyła dęta orkiestra HSW Stalowej Woli. 

Lata 90-te  

W kwietniu 1991 r. gościliśmy posłankę Barbarę Sołtyk. Oglądała prace na budowie szkoły i zapoznała się z warunkami pracy w starej szkole. 

Wizyta ministra na miejscu budowy nowej szkoły

 

W dniu 24 VI 1991 r. gościliśmy w naszej szkole Tadeusza Drema - w-ce ministra Edukacji Narodowej w Warszawie, który przyjechał z posłanką Barbarą Sołtyk na miejscu budowy nowej szkoły.

Dnia 19 września 1991 r. delegacja w składzie:

• Bogdan Plichta – dyrektor szkoły
• Stanisław Sałęga – z-ca przew. Społecznego Komitetu Budowy Szkoły
• Janina Pastor – dyr. GZEASu w Bojanowie
• Ewa Rutka – pracownik GZEASu w Bojanowie
• Ks. Jan Kula – proboszcz parafii Stany

 

udała się do Warszawy do Ministerstwa Edukacji narodowej w celu pozyskania funduszy inwestycyjnych na kontynuowanie budowy nowej szkoły.

 

W Warszawie naszej delegacji towarzyszyła posłanka na Sejm RP Grażyna Sołtys. Po przeprowadzonych rozmowach w Sejmie RP i MEN uzyskano środki w kwocie 600 milionów złotych. 

W dniu 10 października 1992 r. odbyło się spotkanie całego grona pedagogicznego z rodzicami uczniów. Miało ono miejsce w jednego z sal nowobudowanej szkoły. Głównym celem spotkania było omówienie spraw dotyczących finalizacji budowy szkoły. Kilka dni później, w tej samej sali odbyła się również uroczysta akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej. W grudniu w dwa ostatnie dni nauki uczniowie klas V-VIII wraz z nauczycielami gruntownie sprzątnęli teren nowej szkoły. 

Pierwszy semestr roku szkolnego 1992/93 był ostatnim w starej szkole. Podczas ferii zimowych dzieci wraz z nauczycielami przenosili wyposażenie do nowej szkoły, a grupa zaangażowanych rodziców dokonała jej wysprzątania (mycie okien, podłóg, posadzek, zawieszanie karniszy). Tym samym szkoła została przygotowana do przyjęcia uczniów w nowym semestrze.

 

 

Dnia 8 lutego 1993 r. dzieci po raz pierwszy rozpoczęły naukę w nowym budynku szkolnym. Oddano do użytku tylko część dydaktyczną budynku i to nie całą – bez sali gimnastycznej i zaplecza socjalnego. Zagospodarowana część dydaktyczna, to dwupiętrowy budynek, w którym mieści się 9 pomieszczeń do nauki, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora z sekretariatem, dyżurka woźnych, 5 gabinetów przedmiotowych, biblioteka, pokój lekarza, archiwum, 3 korytarze, sklepik, szatnie dla poszczególnych klas, łazienki i sanitariaty (dla dziewcząt i chłopców), pomieszczenia gospodarcze dla woźnych oraz toalety dla nauczycieli. 

Rok 1999

Reforma systemu oświaty wprowadzona od 1 września 1999 r. doprowadziła do przekształcenia obowiązującego od 1968 r. systemu 2-stopniowego w strukturę 3-stopniową:

• 6-letnią szkołę podstawową,
• 3-letnie gimnazjum,
• 3-letnią szkołę ponadgimnazjalną.

Władze Gminy Bojanów postanowiły utworzyć na terenie wsi Stany

• Publiczną Szkołę Podstawową w Stanach
• Publiczne Gimnazjum nr 2 w Stanach.

Obie szkoły mieszczą się w dotychczasowym budynku Szkoły Podstawowej w Stanach.

 

Rok 2012

 

Władze Gminy Bojanów postanowiły utworzyć Zespół Szkól w Stanach - w skład Zespołu Szkół wchodzą:

• Publiczna Szkoła Podstawowa w Stanach 
• Publiczne Gimnazjum nr 2 w Stanach.